Terug in vrij Nederland

We zijn weer terug. Wat een goede tijd hebben we gehad, uiteraard te kort. Maar we hebben alles kunnen doen wat we ons voorgenomen hadden.
Als "cadeautje"zijn we op bevrijdingsdag weg geweest met een aantal bewoners, medewerkers en Morris.In een busje met zestien man en de de spulen die mee waren, ach het past allemaal. Buiten Karachi naar Thatta. Onderweg het plattelandsleven ervaren en uiteindelijk bij het meer van Thatta gaan zwemmen en een picnic. HEERLIJK. De heenreis ging uiteraard op zijn Pakistaans, voor we weg konden was het een uur later dan de geplande tijd. Het blijft genieten (als je de tijd en de rust hebt) hoe ongestructureerd en (in onze ogen) onlogisch een aantal dingen gaan, maar uiteindelijk gaat alles gewoon zoals het moet (of het moet maar zoals het gaat :-)) Goed, de heenreis drie uur onderweg, de terugreis kwamen we langs de heilige shrines bij Thatta. Even vijf minuten kijken? Dat werd een uur, maar wat een belevenis. De laatste keer dat ik daar was geweest was twintig jaar terug..............
En zo hebben we echt weer mogen ervaren wat de waarde kan en mag zijn van vrijheid, zomaar een dag weg, plezier hebben met een groep dierbare mensen en genieten van de kleine dingen in het leven.Ook dat is zo opvallend, dat mensen (en wij dus ook) zo kunnen genieten van het eenvoudige en vooral ook met elkaar. De terugweg moesten we wel even omrijden want er waren wat ongeregeldheden, maar om een uurtje of acht waren we weer safe binnen.

En nu zijn we dus weer veilig terug in ons schone en o zo stille Nederland. We kijken al weer uit naar de volgende reis. Want er is nog meer dan genoeg te doen en iedere keer weer wordt er een klein stapje verder gezet. Yvonne en Kriss hebben weer prima werk geleverd en vooral gezorgd dat een aantal medewerkers enthousiast zijn gemaakt voor het gebruik maken van allerlei materiaal voor de kinderen/bewoners met een wat meer ernstige beperking. De manier waarop ze dat hebben vormgegeven en de enorme bulk werk die ze daarbij hebben verzet, een diepe buiging!! Als dank hebben ze allebei een gebruikte thee/rijstpan en een vergiet gekregen.(niet om in te koken, maar voor de sier) Rare lui die Hollanders :-)

Khudafis, Ham Milinge